Małżeństwo
W sprawie ustalenia terminu ślubu para powinna skontaktować się z parafią trzy miesiące wcześniej. Potrzebne są: dokumenty tożsamości, metryki Chrztu św., które nie mogą być starsze niż trzy miesiące, metryka ślubu cywilnego oraz zaświadczenia o uczestnictwie w kursie przedmałżeńskim. Świadkami mogą być tylko osoby dorosłe. Terminy kursów przedmałżeńskich prowadzonych w Polskiej Misji Katolickiej w Hanowerze podajemy na stronie ogłoszeń parafialnych oraz w naszych informatorach. Do uczestnictwa zapraszamy nie tylko narzeczonych, ale także młodzież, która ukończyła 18 lat.
Protokół przedślubny
Aby wystarczająco dobrze rozeznać sytuację, w jakiej znajdują się osoby mające zawrzeć związek małżeński, kapłan przeprowadza z nimi rozmowę duszpasterską. Na podstawie odpowiedzi na zadane pytania spisywany jest protokół przedślubny. Celem jest m.in. sprawdzenie, czy intencje narzeczonych są naprawdę szczere i czy planowane zawarcie małżeństwa może z jakichś powodów stać się nieważne. Rozmowa służy również uświadomieniu sobie wzajemnej odpowiedzialności w chrześcijańskim małżeństwie.
Ślub poza granicami Niemiec
Narzeczeni mieszkający w Niemczech, aby móc ważnie zawrzeć małżeństwo poza granicami Niemiec, potrzebują zgodę biskupa miejsca, w którym mieszkają, czyli w naszym przypadku biskupa diecezji Hildesheim. W Niemczech nie ma, w przeciwieństwie do Polski, ślubów konkordatowych, a więc ślubów kościelnych uznawanych przez państwo ze skutkami prawnymi takimi jak po ślubie cywilnym.
Co Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela
Ślub kojarzy się nam z bajecznie uroczystą Mszą, złotymi obrączkami, podarunkami ślubnymi, hucznym weselem i pięknymi sesjami fotograficznymi. Nie zapomnijmy jednak, że to, co dzieje się w kościele, w pierwszym rzędzie jest sakramentem, którego nawzajem udzielają sobie panna młoda i pan młody. Obydwoje składają w pełni świadomie i dobrowolnie nieodwołalną przysięgę: „Biorę Cię za męża (za żonę) i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż, Panie Boże Wszechmogący, w Trójcy Jedyny i wszyscy święci”. To bezwarunkowe przyjęcie ukochanej osoby do swojego codziennego życia promieniuje światłem Bożej miłości i Jego ojcowskiej troski o nas. W małżeństwie mężczyzna i kobieta wiążą się ze sobą na całe życie i w tym duchu nierozerwalnej jedności wychowują swoje dzieci. Kluczową wypowiedź Jezusa na ten temat znajdziemy w Ewangelii wg św. Mateusza:
„Wtedy przystąpili do Niego faryzeusze, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: »Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?« On odpowiedział: »Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela«. Odparli Mu: »Czemu więc Mojżesz polecił dać jej list rozwodowy i odprawić ją?« Odpowiedział im: »Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych pozwolił wam Mojżesz oddalać wasze żony; lecz od początku tak nie było. A powiadam wam: Kto oddala swoją żonę – chyba w wypadku nierządu – a bierze inną, popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo«” (Mt 19, 3–9).
Chrystus był dla nas wyjątkowym przykładem ofiarnej i wiernej miłości. Ona jest fundamentem chrześcijańskiego życia małżeńskiego. Mąż i żona mogą na sobie polegać w każdej życiowej sytuacji i dzielą się ze sobą tak samo radością jak i cierpieniem. Przez darowanie samego siebie człowiek wzrasta i staje się prawdziwie odpowiedzialnym małżonkiem i rodzicem.
